تحلیل و طراحی تونل های زیر سطح آب زیرزمینی با در نظرگیری اثر تراوش

در این پایان نامه باتکیه بر رفتار هیدرومکانیکی درزها، روشی جهت تخمین نرخ تراوش آب زیرزمینی به درون تونل ها ارایه شده است. هنگام حفاری میزان فشار آب حفره ای دچار یک افت ناگهانی در اطراف تونل می گردد که این افت فشار آب حفره ای باعث افزایش تنش موثر نرمال درزها می شود. افزایش تنش موثر نرمال سبب کاهش بازشدگی درزها و به دنبال آن? کاهش نفوذپذیری آنها می گردد. بدین ترتیب میزان نشت آب به تونل کاهش می باد که در این مطالعه سعی شده مقدار نشت آب به طور صحیح تعیین گردد. تغییرات ذکر شده در بند قبل در یک ناحیه ی حلقوی در اطراف تونل روی می دهد. رفتار این ناحیه حلقوی با نفوذپذیری کاهش یافته مشابه با رفتار یک حایل نیمه نفوذپذیر می باشد. در روش های تحلیلی رایج که اثر این ناحیه در نظر گرفته نمی شود، نتایج بیش از مقادیر واقعی نشت می باشد. روش پیشنهادی این مطالعه به صورت یک فلوچارت ارایه شده است و در نهایت میزان تراوش آب با استفاده از روش عددی اجزای مجزا در قالب نرم افزار udec نیز محاسبه گشته تا با مقایسه نتایج میزان صحت روش پیشنهادی، معلوم شود. نرخ تراوش آب زیرزمینی به یک تونل وابسته به عوامل مختلفی از قبیل عمق تونل، جنس توده سنگ، خصوصیات درزهای توده سنگ، وضعیت آب زیرزمینی و ... می باشد. در انتها اثر برخی از این عوامل از قبیل عمق تونل، سختی درزها و بازشدگی اولیه ی آنها بر روی میزان نشت آب به تونل ها با استفاده از نرم افزار udec مورد بررسی قرار گرفته است.